Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Η αναγκαστική εργασία παράγει μόνον εμπορεύματα. Κάθε εμπόρευμα είναι αξεχώριστο από το ψέμα που το αντιπροσωπεύει. Η αναγκαστική εργασία παράγει λοιπόν ψέματα, παράγει έναν κόσμο ψευδών παραστάσεων, έναν κόσμο αντεστραμμένο, όπου η εικόνα αντικαθιστά την πραγματικότητα. Μέσα σ’ αυτό το θεαματικό και εμπορευματικό σύστημα, η αναγκαστική εργασία παράγει δύο σημαντικά ψέματα σχετικά με τον εαυτό της:

Το πρώτο ψέμα είναι πως η εργασία είναι χρήσιμη και αναγκαία και πως όλοι έχουν συμφέρον να εργάζονται.

Το δεύτερο ψέμα είναι πως μας κάνει να νομίζουμε ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι ικανοί να χειραφετηθούν από την εργασία και το μισθωτό σύστημα, καθώς και ότι δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια ριζικά νέα κοινωνία, βασισμένη στην συλλογική και ελεύθερη δημιουργία και στην γενικευμένη αυτοδιεύθυνση.

(…)

Το τέλος της αναγκαστικής εργασίας σημαίνει το τέλος του συστήματος όπου κυριαρχούν το κέρδος, η ιεραρχημένη εξουσία, το γενικό ψέμα. Σημαίνει το τέλος του θεαματικού – εμπορευματικού συστήματος και την αρχή μιας καθολικής αλλαγής όλων των επιδιώξεων. Η αναζήτηση της αρμονίας του επιτέλους απελευθερωμένου και αναγνωρισμένου πάθους, θα διαδεχθεί τον φρενήρη ανταγωνισμό για το χρήμα και για τα διάφορα ψίχουλα εξουσίας.

Πηγή: Ratgeb, «Από την Άγρια Απεργία στην Γενικευμένη Αυτοδιεύθυνση», εκδόσεις «Διεθνής Βιβλιοθήκη», Αθήνα, 1976