Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Λεκόντ Ντε Λιλλ: Η ΑΚΑΘΑΡΤΗ ΑΣΧΗΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Η ΑΦΕΝΤΡΑ


«Ο αχρείος Γαλιλαίος σε χτύπησε και σε καταράστηκε, / αλλά εσύ έπεσες γινόμενη πιο υπέροχη! Και τώρα αλίμονο! / Το πνεύμα του Πλάτωνος και της Αφροδίτης το σώμα / αναχώρησαν για πάντα στα ψηλά ουράνια της Ελλάδος! / Κοιμήσου, ω άσπρο σα το χιόνι θύμα, στη ψυχή μας βαθιά, / με το άσπιλό σου πέπλο και εστεμμένη με τον λωτό. / Κοιμήσου! Η ακάθαρτη ασχήμια είναι του κόσμου η αφέντρα, / κι εμείς έχουμε λησμονήσει τον δρόμο για την Πάρο. / Οι Θεοί μέσα στην σκόνη είναι και η γη χωρίς λαλιά. / Τίποτα δεν θα λαλεί πλέον στον ερημωμένο ουρανό»

(από το ποίημα «Υπατία», «Hypatie», 1874 του Λεκόντ Ντε Λιλλ -προδημοσίευση από την διάλεξη του Βλάση Γ. Ρασσιά «Η αρχαιολατρία των Παρνασσιστών» που θα δοθεί στο "Φιλοσοφικό Αθήναιο Εκατηβόλος" το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009, ώρα 20:00)