Ο ρόλος της απάτης μεταξύ αυτών που παίζουν πόκερ είναι πρακτικά μηδαμινός। Ένας καλός παίκτης θα τη διαισθανθεί μουσικά, στην πρώτη παραφωνία και θα είναι σίγουρος στη δεύτερη. Παραδείγματος χάριν, για εμένα ήταν ήδη μια παραφωνία το να μην κερδίζω γρήγορα.Παρομοίως και αντιστρόφως στη ζωή, όποτε "νικούσα γρήγορα" σε οτιδήποτε, μόνο και μόνο γι' αυτόν τον λόγο, καταλάβαινα αμέσως ότι επρόκειτο για ένα επικίνδυνο προειδοποιητικό σήμα, και κρατούσα πάντα με ευκολία τις αποστάσεις μου.
Η απάτη δεν μπορεί να αποδειχθεί. Επομένως, δεν χρειάζεται να γίνεται λόγος γι' αυτήν. Αρκεί να απομακρύνεσαι συστηματικά, θέλω να πώ από αυτό το προκαθορισμένο περιβάλλον, αντίστοιχο εκείνου που ο Sun Zu ονόμασε στον πόλεμο κατεστραμμένες ή διαλυμένες θέσεις ("Αν βρίσκεσαι σε κατεστραμμένες ή διαλυμένες θέσεις, μην προωθείσαι, γύρισε πίσω, βάλ' το στα πόδια όσο το δυνατόν γρηγορότερα.")
Guy E. Debord, "Σημειώσεις πάνω στο πόκερ" (1990)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου