Φρήντριχ Νίτσε: Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΒΡΥΚΟΛΑΚΑΣ

Ό, τι μας παρουσίασαν μέχρι σήμερα οι χριστιανοί σαν δήθεν «Αλήθεια», αποδείχθηκε το πιο επικίνδυνο, άθλιο και δηλητηριώδες ψέμμα: όταν κάποιος μπορέσει και ανασηκώσει το πέπλο της ιερής πρόφασης, της πρόφασης της δήθεν βελτίωσης τής ανθρωπότητας, θα αποκαλυφθεί μπροστά στα μάτια του μία απάτη, την οποίας μοναδικός σκοπός είναι να ρουφήξει το αίμα της ζωής μέχρι να την πεθάνει, μέχρι να την κάνει να σβήσει. Η ηθική του βρικόλακα.

Αυτός που αφαιρεί την μάσκα από το πραγματικό πρόσωπο της χριστιανικής ηθικής, ξεμασκαρεύει ταυτόχρονα και την απαξία όλων των δήθεν αξιών στις οποίες πιστεύουν έως σήμερα οι χριστιανοί, ή τουλάχιστον πίστευαν μέχρι τώρα. Δεν βλέπει πια τίποτε άξιο για σεβασμό, ακόμα και στους πιο αξιοσέβαστους ανθρώπινους τύπους ανάμεσά τους, και σε εκείνους ακόμα που κάποιοι θεώρησαν ως δήθεν αγίους, αφού δεν βλέπει πια σε αυτούς παρά το επικίνδυνο –γιατί δυστυχώς μπορεί ακόμα και γοητεύει αρκετούς- είδος των κακοφτιαγμένων όντων.

Επινοήσανε την έννοια του «Ενός Θεού», η οποία αποτελεί σαφή αντινομία της ζωής και με την έννοια αυτή ζυμώθηκε το εφιαλτικό αμάλγαμα όλων των αρνητικών στοιχείων, όλων των δηλητηρίων, όλων των συκοφαντιών και όλων των φρικαλεοτήτων που κατόρθωσαν να υψώσουν ενάντια στην ανθρώπινη ύπαρξη!

Επινοήσανε την έννοια του «επέκεινα», του δήθεν «αληθινού κόσμου», με προφανή σκοπό να εξευτελίσουν τον μοναδικό υπαρκτό κόσμο, να μην του αφήσουν κανέναν νόημα, κανέναν λόγο ύπαρξης, να μην αφήσουν κανέναν σκοπό στην γήϊνη πραγματικότητά μας.

Επινοήσανε την έννοια της ατομικής «ψυχής», την έννοια του «πνεύματος» και τελικά την έννοια της «αθανασίας της ατομικής ψυχής» για να επελάσει ασύδοτη η περιφρόνηση προς το σώμα, για να γίνει αυτό αποδεκτό μόνον ως αρρωστημένα «άγιο», για να αντιτάξουνε την χειρότερη αδιαφορία απέναντι σε όλα τα πραγματικά και σοβαρά ζητήματα της ζωής…

Αντικαταστήσανε την φυσιολογικότητα με την «σωτηρία της ψυχής», η οποία δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία κυκλική παραφροσύνη, κινούμενη αενάως από τους σπασμούς της μετάνοιας την υστερία της λύτρωσης.

Επινοήσανε την έννοια της «αμαρτίας» και τους ενοχικούς μηχανισμούς που την συμπληρώνουν, επινοήσανε το υποτιθέμενο «αυτεξούσιο» του ανθρώπου για να υποβιβάσουνε τα ένστικτα και να καθιερώσουν ως δεύτερη ανθρώπινη φύση την καχυποψία.

Πηγή: Friedrich Nietzche, «Ecce Homo» («Ίδε ο Άνθρωπος»)

Αναδημοσίευση από το παγανιστικό blog "Pagan and Proud"