Τζων Ζερζάν: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΦΟΜΟΙΩΣΗ

(απόσπασμα από συνέντευξη του John Ζerzan που δόθηκε στην Αθήνα τον Μάϊο του 2002)

Eρώτηση: Το σημερινό σύστημα μπορεί να είναι ολοκληρωτικό, αλλά απ’ την άλλη μεριά είναι τόσο πολύμορφο και εκτεταμένο που μπορεί να ενσωματώνει πολύ εύκολα πλευρές του εναλλακτικού που δεν το ανταγωνίζονται.

Ζerzan: Εδώ υπάρχει μια πρόκληση και μια διχοτόμηση που έχει βαθιές ρίζες μέσα στο χρόνο. Δεν θέλω να ακουστώ πολύ αρνητικός, αλλά συμβαίνει εξαιρετικά συχνά το εξής: εκείνοι που ενδιαφέρονται για τη δημιουργία του εναλλακτικού δεν θέλουν απαραίτητα να είναι και αγωνιστές, όπως και αντίθετα, εκείνοι που αγωνίζονται δεν έχουν καμία όρεξη να κάνουν όλα τ’ άλλα (γελάει)... και σχεδόν κανένας δεν θέλει να τα κάνει και τα δύο. Φυσικά, για μένα η βασική ιδέα είναι να αντλείς δύναμη απ’ αυτά που δημιουργείς, για να μπορείς να επιτυγχάνεις και στον τομέα του αρνητικού.

Θυμάμαι στην δεκαετία του ’60 -γιατί την έζησα πολύ έντονα εκείνη την περίοδο- υπήρχε πραγματικά ένα τεράστιο εναλλακτικό ρεύμα. Αλλά ήταν τόσο παθητικό που νικήθηκε. Όταν τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν δεν υπήρχε κανείς να το υπερασπιστεί. Κανένας σχεδόν δεν αμύνθηκε και πήγαν όλοι να ζήσουν στην εξοχή, προτίμησαν να «επιστρέψουν στην φύση», αντί να πουν «αυτό που κάνουμε είναι μια αρχή, πρέπει να το υπερασπιστούμε, αλλιώς θα εξαφανιστεί!» Και εξαφανίστηκε... Είναι θλιβερό... Φυσικά δεν αποδεχτήκαμε για πάντα έναν τέτοιο διαχωρισμό, ότι δηλαδή πρέπει να κάνεις ή το ένα ή το άλλο, ότι πρέπει να διαλέξεις το ένα από τα δύο... θα ήταν τρομερό αν ίσχυε αυτό, δεν θα μπορούσαμε να πάμε και πολύ μακριά έτσι.

Σίγουρα υπάρχει σε κάποιον βαθμό και η αυταπάτη -απλώς νομίζω ότι σήμερα ισχύει λιγότερο από όσο παλιά, γιατί η πραγματικότητα δεν το επιτρέπει- πως τάχα δεν χρειάζεται πραγματικά να ανατρέψουμε, να νικήσουμε το σύστημα, πως τάχα μπορούμε απλώς να φτιάξουμε τον δικό μας κόσμο, και πως τάχα αυτός είναι ο αγώνας... Αλλά όπως είπε και ο Αντόρνο, «αν μπορούσαμε να φτιάξουμε τον καινούριο κόσμο μέσα στον παλαιό, τότε δεν θα χρειαζόμασταν την επανάσταση». Υπάρχουν όμως και κάποιοι που διατηρούν ψευδαισθήσεις, ή που απλώς βλέπουν έτσι τα πράγματα, δεν τους αρέσει και πολύ η ιδέα ότι μπορεί να καταλήξουν στην φυλακή. Μπορεί να μην το παραδέχονται αλλά με τη στάση τους λένε «εγώ θα κάτσω εδώ και θα αναπτύξω τους εναλλακτικούς μου τρόπους, δεν πρόκειται να κατέβω στον δρόμο ή να κάνω τίποτα άλλο, δεν θα είμαι εδώ όταν έρθουν οι μπάτσοι, δεν κάνω πράγματα που μπορεί να κατέληγα στην φυλακή». Ας μην υπερβάλλω όμως και σ’ αυτό το σημείο, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που έχουν καταφέρει να τα συνδυάζουν όλα με παραδειγματικό τρόπο.

Πηγή: http://www.geocities.com/a_deltio/gr/deltzerz.htm