(Απόσπασμα από συνέντευξη του William S. Burroughs, που δημοσιεύθηκε στο ελληνικό underground περιοδικό «Ανοιχτή Πόλη», τεύχος 5, Απρίλιος 1986. Την συνέντευξη πήρε ο Jay Murffy, εκδότης του περιοδικού «Red Bass», όπου και πρωτοδημοσιεύθηκε).JM: Διατηρείς τίποτε ουσιαστικές ελπίδες για τον πλανήτη Γη; Πολλοί είναι εκείνοι που έχουνε κάνει σκληρή κριτική του όλου έργου σου για την κάπως απόμακρη θέση του από το πολιτικό στοιχείο...
WSB: Πρέπει καταρχάς να πως ότι δεν εξαρτάται από εμένα να διατηρώ ή όχι ελπίδες. Οι λύσεις οπωσδήποτε υπάρχουνε, σήμερα ίσως περισσότερο από ποτέ πριν. Για παράδειγμα η ενδομορφίνη ίσως να αποτελεί την οροστική απάντηση στην τοξικομανία. Επιτρέπουνε όμως οι άνθρωποι στις κυβερνήσεις τους να την κρατάνε όσο γίνεται περισσότερο έξω από την νόμιμη αγορά. Ένα άλλο επίσης: μία γυναίκα επ’ ονόματι Ρουθ Μάξγουελ πήγε στην Νότια Αμερική και μετά από πολύχρονες έρευνες ανακάλυψε μία αντισυλληπτική ουσία διαρκείας επτά (!) ετών, του οποίου η ενέργεια μπορούσε να ανασταλεί όποτε η χρήστρια το επιθυμούσε. Οι χημικές βιομηχανίες καταφέρανε να την «θάψουνε». Ήτανε φυσικό. «Πουλάμε ένα χάπι την κάθε ημέρα. Θα ήταν καταστροφή ένα επταετές χάπι!». Και όλα αυτά συμβαίνουνε την στιγμή που ο πλανήτης έχει ως υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημά του τον υπερπληθυσμό... Οι λύσεις λοιπόν ήδη υπάρχουνε. Απλώς μπλοκάρονται από τα κοντόφθαλμα ισχυρά «συμφέροντα» κάθε είδους. Και κατά κάποιον τρόπο, οι ζητούμενες απαντήσεις επαφίενται έτσι για να δοθούνε αποκλειστικά πάνω στους πολιτικούς. Αλλά κανένας από αυτήν την κατηγορία ανθρώπων δεν θα τολμήσει ποτέ του να εφαρμόσει δραστικά μέτρα λ.χ. για να κοπεί ο πληθυσμός της γης σε κάτω από το τωρινό του μισό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου